Çocuklarımızı Kıyaslamak

Evlat Kıyaslamak

---

Çocuklarımızı kıyaslamak  “Yanılgı insanlar içindir; ancak silginiz kaleminizden önce bitiyorsa, fazlaca yanlış yapıyorsunuz demektir.” J. Jenkins Çocuklarımızın performanslarını arttıralım, daha üst seviyede bir gayret ve çaba içerisine girsinler diye çocuklarımızı bazı model almasını! İstediğimiz kişilerle kıyaslama yoluna gireriz. Onun için çocuklarımıza “bak ağabeyin şurayı kazandı, ne kadar çok başarılı, sen de kazanmalısın”, “komşumuzun oğlu Ahmet okul birincisi, senin ondan neyin eksik”, “senin bu imkanlarına sahip olamayan kişiler bile ne kadar çok başarılı”,”benim bu imkanlarım bile yoktu ama, biz daha çok çalışırdık” gibilerden sözlerimizle çocuğumuzu daha iyi olmaya “motive!” etmeye çalışırız. Aileler bu kıyaslamaları çocuğumuz daha başarılı olsun adına ve kesinlikle de iyi niyetle yaparlar. İyi niyetin tek başına sonucun da olumlu olmasını sağlaması çoğu zaman mümkün olmuyor.

Unutmayalım hiç kimse bir başkası olmak istemez… Çocuğumuzun gayretini arttıralım ve performansı yükselsin derken çoğu zaman olumsuz bir durum meydana getirmiş oluruz. Sürekli kıyaslana çocuk, başarısından, ortaya koyduğu çalışmalardan memnun kalkınmayan ve bu açılardan yetersiz olarak algılanan çocuktur. Biz çocuklarımızı kıyaslarken aslında “başarın yetersiz”, “başarısızsın”, “sen şu kişi gibi olsan bizim için daha başarılı, daha değerli olurdun”, “…o kişide var olan şu özellikler sende de olsa daha iyi, daha değerli olurdun” gibi mesajları çocuğumuza iletmiş oluyoruz. Bu mesajları doğrudan vermiyoruz, ama söylediklerimiz çocukta o anlamalara sebep oluyor. Ailemin gözüne girebilmem için, ailemin gözünde daha değerli olabilmem için “ağabeyim gibi olmalıyım”, “komşumun çocuğu gibi olmalıyım”, “beni kıyasladıkları şu kişinin başarısına ulaşmam veya onu geçmem lazım” düşünceleri çocuğumuzda kaygının artmasına, çocuğumuzun kendisini değersiz hissetmesine neden olur.

Önceleri “kıyasladığımız kişi gibi” olmaya çaba harcar ve “ailemin gözüne girmem için ben de onun gibi başarılı olmalıyım” düşüncesine kapılır ama daha sonra, sürekli kıyaslandığı ve önüne değerli olabilmesi “yeni hedefler!” konulduğu için “ağzımla kuş tutsam da anne babamın istedikleri birisi olamayacağım” düşüncesiyle her şeyi boş verebilir. Kıyaslamalarla zaten kendi hedef ve idealleri hiçe sayılan, göz ardı edilen çocuk “hiçbir çaba harcamamaya!” çaba harcayabilir. Sürekli kıyaslanan çocuk, başarısızlığı nedeniyle aşağılanan “çocuk”, “tembel”, “beceriksiz” damgası yiyen çocuk güvensiz olur, kendine olan güvenini ve “özüne saygıyı”, “benlik saygısını” kaybeder.

Çocuklarımızı Kıyaslamak Neye Sebep Olur?

Güvensizlik uyum ve davranış bozukluklarına sebep olur. Bu güvensizlik, hırçınlık, saldırganlık, taşkınlık, inatçılık davranışları sergileyebilir. Sürekli kıyaslanan çocuk, özelde kıyaslandığı kişilere, genelde de tüm insanlara kin ve nefret kıskançlık duymaya başlar. Önceleri başarılı insanlar ve kıyasladıkları kişilere karşı bir “kıskançlık” ve bunun devam etmesi durumunda da “nefret” ve “düşmanlık” tohumları yeşermeye başlar. Başarısı konusunda, dahası “başarısızlığına” sebep olarak diğer, “kıyasladıkları kişileri”, sonraları da “diğer bütün insanlar” görmeye başlar. Çünkü diğer “insanlar olmasaydı”, “kendisini kıyasladıkları kişiler” olmasaydı,” ailesi de kendisini değersiz görmeyecekti!”… Kıyaslanan çocukları ulaşmaları gereken “hedefleri” yok, onu yerine “yenmeleri, alt etmeleri gereken” birileri vardır!... Çünkü özelde kendisini kıyasladıkları ve genelde de bütün insanl
Etiketler

• Online Terapi
• Çocuklarımızı Kıyaslamak
• online psikolog.
• Özgüven
• başarısız çocuklar