Çocukla Baba Arasında İletişim ve Babanın Disiplini
 

Çocukla Baba Arasında İletişim ve Babanın Disiplini

Çocukla Baba Arasında İletişim ve Babanın Disiplini


Kadın ve erkek arasındaki farklılıklar, anneliğin ve babalığında farklı olmasına yol açar. Kadınlar ve erkekler değişik düşünürler, değişik anlaşırlar ve insanlarla kurdukları ilişkiler değişiktir. İşte bu yüzden anne babaların çocuklarıyla oynadıkları oyunlar değişiktir, konuşma tarzları değişiktir ve disiplin yöntemleri değişiktir. Babalar da çocuk sahibi olma stresini aynı ölçüde yaşadıkları halde anneler çocuklarının sorunlarını babalardan daha ciddi olarak algılama eğilimindedirler. Anneler tıpkı bir erken uyarı sistemi gibi çocuklarının hayatlarında bir terslik olduğunu daha çabuk anlarlar. Babalar, annelerin bu rahatsızlığını, kaygılarını görmezden gelme eğilimindedirler.

Babalara göre çocukların azgın ve yaramaz olması tipik çocuk davranışlarıdır. Babalar annelerin gözlemlediği yoğunlukta bir huzursuzluğa hiçbir zaman şahit olmazlar. Annelerin anlattığı öfke nöbetleri ve terbiyesizlik eğer babaların yanında cereyan ederse o zaman da bunun üstesinden annelerden daha başarılı bir şekilde gelirler. Erkekler bir çizgi doğrultusunda, mantık analizlerine ve somut verilere dayanarak düşünür ve sorunlarını böyle çözümlerler. Bu yöntem insanlarla ilgili sorunlar için de geçerlidir. Erkeklere göre çözümler basit denklemlerdir ve denklemin çözümüne giden en doğru yol en direkt ve kısa yoldur. Babalar davranış yönlendirmesinde çok başarılıdırlar.

Aile yaşamını yanlış etkileyen davranışları genellikle görür, çocuklara bunu değiştirmelerini söyler ve çocukların da kendilerini dinlemesini isterler. Hedef bir kez belirlendikten sonra babalar hedefe ulaşma yöntemini seçme şansı verir ve irade gücüne dayandırırlar. Çocukların seçim yapabileceklerine ve kendi davranışları için sorumluluk taşıyabileceklerine inanırlar. Bu bakış açısı davranış yönlendirmesi ve ebeveynin çocuklarında geliştirmeyi istedikleri davranışlar üzerinde odaklanmayı sağlar. Ama hedefe ulaşılamadığında ya da işler zorlaştığında hedeften vaz geçmeye ve kimi zaman da büyük ölçüde hayal kırıklığına neden olur. İşler istenildiği kadar "çabuk" sonuç vermediğinde suç, değişiklik istemedikleri için çocuğun ya da annenin omuzlarına yüklenir. Babaların burada gözden kaçırdığı nokta çocukların davranışlarını değiştirmelerine yardımcı olabilmek için gerekli olan azim onların planladıklarından daha fazladır.

Bütün bu farklılıklar anne babaların çocuklarıyla kurdukları iletişimde farklılıklara yol açar. Araştırmacılar babaların çocuklarına duygusal destek sağlamaktan ziyade daha somut özelliklere önem verdiklerini annelerinse çocuklarına daha destekleyici ve cesaret verici davrandıklarını ortaya koymuşlardır.(Lamb 1981, Starrels 1994) Bu bilginin çocukları ile ödev yapacak anne babalar için yararı çok büyüktür. Babalar ödev yaparken yapılanmakta daha etkilidirler. Açık ve sağlam hedefler saptamakta ve çocuğu birlikte kararlaştırdıkları yolda adım adım götürmekte daha etkindirler. Ancak eğer çocuk bir sapmaza girer ve duygusal olarak sıkıntıya düşerse ya da bunalırsa ya da öğretmenden korktuğu için yaptığı ödeve tepki gösterirse babanın düz ve doğru yoldan böylesi bir sapmaya tolerans göstermesi zordur.

Çocuğunun belirlenen işe odaklanabilmesi için öncelikle duygusal sorunlarını çözmesi gerektiğini anlayamaz. Oysa anne bu duygusal sorunları halletmekte zorlanmayacak ve hatta bunun için hedeften uzaklaşmayı bile göze alacaktır.( Edward H.Jacobs,Helping Mothers&Fathers)

NASIL DiSiPLİN?

Kararlı: Hareketlerin sonuçları açıkça anlatılmalı ve istenmeyen davranışlar ortaya çıktığında önceden açıklanan kuralların dışına kesinlikle çıkılmamalıdır.

Adil: Ceza her zaman istenmeyen davranışın ölçüsüne göre olmalıdır. Aynı istenmeyen davranışlar tekrarlandığında bunun sonuçları, çocuğa önceden anlatılmalı ve beklenmeyen durumlar yaratılmamalıdır. Ağır ceza hiçbir koşulda gerekli degildir; 5 dakika yaptığı işten uzaklaştırma ve bir yerde oturma cezası süreklilik gösteren istenmeyen davranışlar için çok yararlı bir yöntemdir.

Arkadaşça: Çocukla kararlı fakat arkadaşça bir tavırla konuşarak, davranışlarının yarattığı sonuçları açıklanmalı ve aldığı cezanın adil olduğuna onun da inanmasının sizin için önemli olduğunu görmesi sağlanmalıdır.

Sevgilerimle
Etiketler
Bir yorum yaz